Spotkanie w Nietążkowie (2 – 9 lipca 2022 r.) zaczęło się późnym sobotnim wieczorem wspólną kolacją rodziców, dzieci, opiekunów oraz organizatorów, kiedy do Nietążkowa dojechała ostatnia grupa uczestników. Celem spotkania było zorganizować letni odpoczynek dla młodych Polaków z Brześcia wraz z zapoznaniem się z niektórymi regionalnymi zabytkami Wielkopolski w okolicach Poznania zgodnie z planem, zaproponowanym przez dyrektorkę Zespołu Szkół Ponadpodstawowych im. Jana Kasprowicza w Nietążkowie Panią Arletę Adamczak. Nocleg był zorganizowany w bardzo przytulnym internacie szkoły, a wyżywienie w stołówce tejże szkoły.

Rozmowa podczas kolacji toczyła się na temat poszerzania współpracy w różnych dziedzinach edukacji i kultury. Ponieważ harcerską szkołę w Brześciu dotknęły represje w marcu 2021 r., skutkiem których było bezprawne zamknięcie Polskiej Szkoły w Brześciu przez państwo białoruskie, postanowiono wspomagać represjonowane rodziny, organizować dla dzieci ze szkoły z Brześcia zjazdy, spotkania oraz kolonie w Polsce, także kontynuować Program Stypendialny Stowarzyszenia dla absolwentów tej szkoły.

W programie pobytu znalazły się wycieczki po miejscach związanych z osobami Adama Mickiewicza, Dezyderego Chłapowskiego, Józefa Wybickiego.

Prawdziwą perłą ziemi poznańskiej jest Muzeum Adama Mickiewicza w Śmiełowie jako Oddział Muzeum Narodowego w Poznaniu. Podczas swojego trzytygodniowego pobytu w roku 1831 w Śmiełowie, Adam Mickiewicz starał się przekroczyć granicę prusko-rosyjską w celu dołączenia do powstańców w Królestwie Polskim. Pobyt w Śmiełowie był inspiracją dla niejednego opisu, sceny czy postaci, ujętych w powstałym w latach 1832-1834 poemacie epickim „Pan Tadeusz”.

Młodzież harcerska z Brześcia zwiedziła klasztor i kościółek św. Leonarda w Lubinie, początki którego sięgają XI w., w którym powstała część kroniki Galla Anonima. Zespół opactwa Benedyktynów został uznany za Pomnik historii na mocy Rozporządzenia Prezydenta RP z 9 grudnia 2009 r.

Następnym zabytkiem, odwiedzonym podczas obozu dzieci z Brześcia był pałac w Racocie, który służył rezydencją prezydentów RP w latach 1921-1928. Odbyła się wycieczka do Poznania z przewodnikiem. Młodzież zwiedziła zamek cesarski, zapoznała się z historią zamku oraz odbyła tam sesję zdjęciową.

Nie zabrakło spotkania z miejscową młodzieżą z zespołu Żeńcy Wielkopolscy, które miało wymiar artystyczny, a skończyło się ogniskiem oraz dyskoteką pod chmurką. W jednym z dni pobytu, dzieci kąpały się w basenie w Kościanie, a w drugim spędziły czas w agroturystycznym Wesołym Ranczo ze zwierzętami domowymi, gdzie później miały piknik z pysznymi domowej roboty kiełbaskami oraz ciastem.

Polscy harcerze z Brześcia przyszykowali koncert pieśni i wierszy patriotycznych, z którym wystąpili w kościele pw. Wniebowzięcia NMP w Nietążkowie, a także zaśpiewali na sali wiejskiej w Nietążkowie. Każdy koncert został odebrany z wielkimi brawami.

Składamy serdeczne podziękowanie Motocyklowemu Stowarzyszeniu Pomocy Polakom za Granicą Wschód-Zachód z Grodziska Wielkopolskiego za możliwość przyjazdu dzieci z rodzicami na ziemię poznańską, za gościnność, za wsparcie w najtrudniejszym czasie.

Anna PANISZEWA

Kryzys białoruski - czy są szanse na prodemokratyczne zmiany?

Zapraszamy do lektury.

Anna Paniszewa, dyrektorka PHSS im. R. Traugutta w Brześciu, przyczyniła się do tworzenia materiału, opowiedziała o prześladowaniach naszej szkoły w Brześciu.  

Materiał można przeczytać, klikając link poniżej

Kryzys białoruski

Zapraszamy do lektury ostatniego w tym roku numeru kwartalnika

Harcerz Brześcia 4-2021

Życzymy z okazji Świąt Bożego Narodzenia zdrowia, szczęścia i pomyślności.

Niech się spełni każde Wasze marzenie, niech los sprzyja Wam i każdy nowy dzień niesie duzo pozytywnych emocji.

Redakcja kwartalnika 

Pan Jan Dziedziczak, Pełnomocnik Rządu do spraw Polonii i Polaków za Granicą zaprasza do udziału w akcji-  „WIGILIJNY TALERZ DLA ANDŻELIKI BORYS I ANDRZEJA POCZOBUTA”.

Akcja odbędzie się w dniach 22 – 26.12.2021, szczegóły tego wydarzenia znajdują się tutaj.

Zapraszamy do zapoznania się z informacjami i gorąco zachęcamy do udziału w akcji.

Link: https://www.facebook.com/events/597279838223552

Będziemy bardzo wdzięczni za Państwa udział.

Szanowni Państwo,

Kancelaria Prezydenta RP ogłosiła II edycję Konkursu Recytatorskiego „Słowem–Polska”, dedykowanego m.in. uczniom szkół polonijnych.

Celem konkursu jest upowszechnianie kultury żywego słowa wśród przyszłych „ambasadorów polskości” oraz kształtowanie w nich wrażliwości na piękno języka polskiego, a tym samym wzmacnianie poczucia tożsamości narodowej wśród Polonii i Polaków za granicą. Talenty recytatorskie w formie nagrań wideo mogą prezentować dzieci i młodzież w trzech grupach wiekowych: 7–9 lat, 10–13 lat i 14–19 lat.

Konkurs odbędzie się w terminie grudzień 2021 r. – czerwiec 2022 r. W tym czasie przewidziano cztery etapy eliminacji: szkolny, krajowy i kontynentalny, w których uczestnicy będą mieli za zadanie recytację trzech różnych utworów poetyckich wybranych autorów: Adama Asnyka, Władysława Bełzy, Marii Konopnickiej i Bolesława Leśmiana. Ostatnim etapem będzie rozstrzygnięcie Konkursu polegające na wyłonieniu finalistów i laureatów z każdej kategorii wiekowej.

Regulamin i pozostałe dokumenty formalne  

Zaproszenie Pierwszej Damy do udziału w konkursie

Podsumowanie I edycji

Serdecznie zapraszamy do udziału w międzynarodowych konkursach organizowanych przez Wydział Edukacji Urzędu Miasta Częstochowa, Szkołę Podstawową nr 48 im. Armii Krajowej w Częstochowie i Liceum nr 15 w Berdyczowie na Ukrainie. Honorowy patronat nad konkursami objęli Metropolita Częstochowski Arcybiskup Wacław Depo oraz Przeor Sanktuarium Matki Bożej na Jasnej Górze Ojciec Samuel Pacholski.

Szczegóły dotyczące konkursów znajdują się w załącznikach.

Regulamin konkursu plastycznego

Regulamin konkursu pieśni

Redakcja strony 

„O jutrze masz wiedzieć jedynie to, że Opatrzność Boża wstanie dla ciebie wcześniej niż słońce” Jean-Baptiste Henri Lacordaire

Bezpośrednią przyczyną wybuchu Powstania Wielkopolskiego była wizyta w Poznaniu wybitnego pianisty, męża stanu Ignacego Jana Paderewskiego. Jego przyjazd 26 grudnia 1918 roku był okazją do zorganizowania w stolicy Wielkopolski manifestacji patriotycznej.

27 grudnia 1918 roku Polacy gromadzili się pod budynkiem Bazaru, w którym zatrzymał się Paderewski. Przed godziną 17 sytuacja wymknęła się spod kontroli. Padł pierwszy strzał - wybuchło powstanie. Walki toczyły się wiele dni, a Poznań stał się wzorem dla miast całej Wielkopolski.

Rozpoczynając naszą historię o Powstaniu Wielkopolskim na ziemi chodzieskiej, koniecznie wspomnieć należy o księdzu Ignacym Czechowskim. Na długo przed rozpoczęciem walk powstańczych rozpoczął on działania, które przyczyniły się do powrotu Chodzieży w granice Polski. Był inicjatorem założenia wielu towarzystw kulturalno-patriotycznych, Banku Ludowego, Towarzystwa Czytelni Ludowych i powstania lokalnych bibliotek. W lipcu 1918 roku nawiązał kontakt z Centralnym Komitetem Obywatelskim w Poznaniu i utworzył podobny komitet w Chodzieży, który 11 listopada 1918 roku przekształcił się w Powiatową Radę Ludową. Powiaty chodzieski, wyrzyski, czarnkowski i wieleński połączyły się w Zjednoczenie Rad Ludowych Nadnoteckich, na czele których stanął nie kto inny jak ksiądz Ignacy Czechowski.

W niniejszym opracowaniu chciałbym przedstawić trzy epizody, związane z Powstaniem Wielkopolskim. Każdy z nich jest inny, przedstawia wydarzenia, które rozegrały się na ziemi chodzieskiej w 1919 roku.

Zajęcie Chodzieży i bitwa o miasto.

W niedzielę rano 5 stycznia 1919 roku bracia Skotarczakowie z oddziałem powstańców z Rogoźna wyzwolili Budzyń. Stało się to na wskutek rozejmu zawartego z Niemcami, na mocy którego Polacy mieli zatrzymać Budzyń, Niemcy zaś Chodzież. Obu stronom nie wolno było posuwać się naprzód. Szybko zmieniająca się sytuacja i zdobywanie przez wojska powstańcze kolejnych miejscowości spowodowały, że Polacy zdecydowali się powiadomić Niemców, iż do Budzynia przybędzie ppor. Włodzimierz Kowalski. Celem jego wizyty miało być spotkanie i rozmowa dotycząca sytuacji na froncie. Po przygodach związanych z awarią samochodu ppor. Kowalski dotarł do Budzynia po północy. Otrzymawszy informację od księdza Czechowskiego, że w Chodzieży formuje się oddział powstańczy, przedstawił się jako wysłannik kilkunastotysięcznej armii powstańczej i rozpoczął rozmowę od informacji, że nie uznaje postanowień rozejmu. Polecił Niemcom, by wycofali się z Chodzieży. Delegaci niemieccy poprosili o możliwość zatelefonowania do Chodzieży. Rozmowa telefoniczna niczego nie przesądziła. Niemcy powrócili do miasta i nad ranem zadzwonili do Budzynia z informacją o wycofaniu wojska do Piły.

6 stycznia 1919 roku około godziny 4 w kierunku Chodzieży wyruszyło… 34 powstańców. Nieopodal miasta spotkali się delegacją niemiecką, której przewodniczył burmistrz Foege. Razem z Niemcami wojsko powstańcze powitał ksiądz proboszcz Czechowski, który ściskając ppor. Kowalskiego kilka razy powtarzał „Panie, na tę chwilę czekaliśmy lata, lata całe”.

Po wejściu oddziału powstańczego do Chodzieży na wieży kościelne zawieszono biało-czerwoną flagę, Kontrolę nad miastem przejęli Polacy. Ksiądz Czechowski zdymisjonował niemieckiego starostę chodzieskiego i powołał w jego miejsce przybyłego z Poznania dr Zbigniewa Jerzykowskiego. Po uroczystej mszy świętej przystąpiono do zorganizowania oddziału powstańczego. Zgłosiło się ponad 200 ochotników. Otrzymali krótkie przeszkolenie i broń po załodze niemieckiej. Radość Polaków nie trwała długo. Niemcy zorientowali się, że padli ofiarą podstępu. Postanowili odbić Chodzież. 6 stycznia w godzinach wieczornych do urzędu pocztowego zadzwonił dowódca garnizonu w Pile. Przekonany, że rozmawia z niemieckim urzędnikiem przekazał informacje o przyjeździe wyjeździe wojsk niemieckich, których zadaniem było odbicie Chodzieży. Kazimierz Pietraszak przekazał tę wiadomość ppor. Kowalskiemu. Wobec przewagi niemieckiej powstańcy wycofali się z miasta.

Dowodzący na tym terenie porucznik Włodzimierz Kowalski postanowił ponownie zdobyć miasto. Wczesnym rankiem 8 stycznia 1919 r. rozpoczęła się bitwa o Chodzież. Powstańcy zaatakowali miasto z kilku stron – od Czarnkowa, Budzynia i Margonina. Na pomoc Chodzieży naciągnęły posiłki z Obornik, Margonina, Budzynia, a także Studziec. Dowódcy i podoficerowie wszystkich oddziałów znali swoje zadania. Jednak zapomniano o łączności pomiędzy oddziałami. I ten element okazał się kluczowy, by szybko i bez większych strat zająć miasto. Atak na Chodzież był chaotyczny, nieskoordynowany. Powstańcy z Czarnkowa i Lubasza uderzyli na Chodzież godzinę wcześniej. Mimo brawury i odwagi nie mogli sprostać 2 kompaniom Grenzschutzu[1] broniącym fabryki porcelany. Dodatkowo ostrzeliwał ich samolot niemiecki. Wobec braku amunicji, przewagi Niemców oraz informacji o zaatakowaniu Czarnkowa, oddziały powstańcze wycofały się. W ich miejsce natarcie kontynuował oddział z Rogoźna. Po dwóch godzinach walk powstańcy zdobyli ulicę Strzelecką i podeszli pod dworzec kolejowy.

Atak od strony Budzynia nie doszedł do skutku. W lesie nieopodal Podanina czekali na nich Niemcy. Gdy szpica polska podeszła pod las, koloniści niemieccy otworzyli ogień z dwóch karabinów maszynowych. Strzelano też z leśniczówki. Powstańcy zaczęli cofać się, a później uciekać, porzucając broń. Ppor. Kowalski wycofał się do Budzynia. Dzięki pomocy księdza Kazimierza Stachowiaka, odział powstańczy zebrał się ponownie i wyruszył w kierunku Chodzieży.

Z kolei atak od strony Margonina oddziału obornickiego i margonińskiego zakończył się sukcesem. Po zdobyciu miejscowości Rataje, gdzie walki toczyły się praktycznie o każdy dom, powstańcy rozpoczęli natarcie w kierunku dworca kolejowego. Podczas ataku na dworzec zginął niemiecki komendant miasta kapitan Alfons Stierkorb. To załamało Niemców, którzy zaczęli wycofywać się w kierunku stojącego za stacją pociągu. Uciekających Niemców ostrzelano z karabinów maszynowych.

Podczas walk o Chodzież zginęło bądź zmarło z ran 24 powstańców, a 62 zostało rannych. Powstańcy pochowani zostali w swych rodzinnych miejscowościach – Chodzieży, Margoninie, Budzyniu, Obornikach. Straty niemieckie były większe. Oprócz poległych w walkach o miasto 48 żołnierzach Grenzschutzu, zginęło jeszcze ponad 70 osób w wycofującym się do Piły pociągu. Bitwa o Chodzież zakończyła się zwycięstwem powstańców wielkopolskich. W wyniku rozmów ze stroną niemiecką[2] ustalono, że miasto Chodzież stanie się strefą neutralną.

Czytaj więcej...

Przedstawiamy Wam nowy numer kwartalnika "Harcerz Brześcia".

W tym numerze dowiecie się o historii harcerza, księdza z Brześcia, Jerzego Rosiaka, o wymianie międzynarodowej pt. „Korzenie kultury tańca”.

Dowiecie się także o obózie historycznym IPN-ZHR, poświęconym Żołnierzom Wyklętym. Najmłodsi czytelnicy przeczytają o tym, na co wydajemy pieniądze.

Życzymy miłej lektury. 

Harcerz Brześcia № 3 2021

Redakcja kwartalnika